Ζωντανή Μετάδοση

Ενισχύστε τον Ιερό μας Ναό

Храмът Св.Георги в Нигрита

 

           Στις 23 Ιανουαρίου κάθε χρόνο η Εκκλησία μας εορτάζει την ιερά μνήμη του Οσίου πατρός ημών Διονυσίου του εν Ολύμπω. Ενός ιδιαίτερα αγαπητού αγίου, τόσο στην περιοχή του Ολύμπου και της Δυτικής Μακεδονίας, όσο και εδώ στην Νιγρίτα, λόγω της καταγωγής ενός μεγάλου μέρους των κατοίκων της από την περιοχή της Κρανιάς Ολύμπου. Ας δούμε όμως συνοπτικά κάποια στοιχεία για την μεγάλη αυτή μοναστική μορφή του 16ου αιώνος.
          Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε λίγο πριν το 1500 μ.Χ. στο ορεινό χωριό Σκλάταινα της Καρδίτσας, την σημερινή Δρακότρυπα. Το όνομά του ήταν Δημήτριος και από παιδί επέδειξε ζήλο για την αγάπη του Χριστού και την ασκητική ζωή. Σε ηλικία 18 ετών μόνασε στα Μετέωρα λαμβάνοντας το όνομα Δανιήλ. Τρία χρόνια αργότερα, αναζητώντας πιο απομονωμένο τόπο για προσευχή, μετέβη στο Άγιον Όρος. Εκεί γίνεται ιερεύς και μεγαλόσχημος μοναχός, με το όνομα Διονύσιος. Εγκαθίσταται στην σκήτη Καρακάλου όπου έζησε ερημικά για δέκα έτη με αυστηρή άσκηση, προσευχή και νηστεία, βιώνοντας πολλές θαυματουργικές ενέργειες του Θεού. Η ισάγγελη ζωή του στάθηκε αιτία της εκλογής του ως ηγουμένου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου όπου επικρατούσαν οι Βούλγαροι μοναχοί. Εκεί εκδηλώνεται το εθνικοθρησκευτικό του έργο.

Την μονή την έκανε «Ρωμαϊκήν» καθώς και την «ακολουθίαν». Συναντώντας μεγάλες αντιδράσεις για τον τρόπο ζωής που θέλησε να εφαρμόσει στην μονή εγκατέλειψε το Άγιον Όρος και εγκαταστάθηκε γύρω στο 1524 μ.Χ. στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου στη Βέροια.

Την ίδια εποχή γνωρίζει και συνδέεται πνευματικά με τον όσιο Νικάνωρα, ιδρυτή της Ιεράς Μονής της Ζάβορδας. Θέλοντας ν’ αποφύγει την εκλογή του σε επίσκοπο, που επεδίωκαν οι κάτοικοι της περιοχής, αναχώρησε κρυφά και μετέβη στον Όλυμπο. Εκεί ασκήτευσε σ’ ένα σπήλαιο που σώζεται μέχρι και σήμερα. Συκοφαντούμενος όμως εκδιώχθηκε από το ασκητήριό του και αναχώρησε για το Πήλιο, όπου το 1542 μ.Χ. ίδρυσε τη μονή της Αγίας Τριάδος Σουρβίας έπειτα από θαυματουργική υπόδειξη του Θεού.

Μετά από τρία έτη και λόγω της παντελούς ανυδρίας που έπληξε τον τόπο των διωκτών του, επέστρεψε επισήμως με πρόσκληση του διώκτη του Αγά Σάκου. Με την αγγελική βιωτή του γρήγορα προσείλκυσε πλήθος μοναχών. Ο ίδιος όμως χρησιμοποιούσε τα πλησιόχωρα σπήλαια για προσευχή και ησυχία, όπου ζούσε στο γνόφο της νοερής προσευχής. Δεν παρέλειπε, ωστόσο, να περιέρχεται τα γύρω χωριά για να κηρύξει, να εξομολογήσει και να στηρίξει τους σκλαβωμένους Έλληνες. Περιέρχεται πολλές πόλεις και χωριά της Μακεδονίας και Θεσσαλίας τονώνοντας την χριστιανική πίστη των Ελλήνων όχι μόνο με το κήρυγμα, αλλά και με την οσιότητα και το ασκητικό του παράδειγμα. Μπορεί να θεωρηθεί ο άγιος Διονύσιος, πραγματικός Εθναπόστολος και πρόδρομος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού! Η πνευματική ακτινοβολία του καθιστά τα μοναστήρια που ίδρυσε, προμαχώνες εμπρός στα κύματα του μουσουλμανισμού και καταφύγια των υπόδουλων Ελλήνων. Μέσα εκεί διασώθηκε ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, και η ρωμαίικη ταυτότητα. Είναι λοιπόν τεράστιο το πνευματικό, θρησκευτικό και εθνικό έργο του Αγίου Διονυσίου, και η μορφή του αποτελεί φωτεινό ορόσημο στους σκοτεινούς αιώνες της βάρβαρης Τουρκοκρατίας.

Εκοιμήθη εν ειρήνη, περί το 1542 αφήνοντάς μας ανεκτίμητο θησαυρό τα χαριτόβρυτα λείψανά του, που φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο, ενώ η κάρα του κλάπηκε στις 12 Ιουλίου 1890 στη Νιγρίτα, όπου είχε μεταφερθεί για προσκύνημα.

          Η ενορία του Αγίου Γεωργίου της Νιγρίτης, θεωρεί τον Άγιο Διονύσιο, ως τον τρίτο, μετά τους αγίους Μεγαλομάρτυρες Γεώργιο και Παρασκευή, προστάτη της. Η μορφή του διασώζεται στις παλαιές εικόνες και τοιχογραφίες του ναού, και οι παλαιές «φυλλάδες» με την ακολουθία του μαρτυρούν την μεγάλη τιμή και το σεβασμό που έτρεφαν οι Νιγριτινοί ανά τους αιώνες στον μεγάλο αυτό Όσιο. Αυτό άλλωστε φαίνεται από την παρουσία μέχρι και σήμερα πολλών φερόντων το όνομα Διονύσιος στην πόλη και την περιοχή της Νιγρίτας.

         Ας κρατήσουμε αυτήν την τιμή και την μνήμη αναμμένη και σήμερα! Το έχουμε ανάγκη! Ο άγιος Διονύσιος, το στήριγμα των σκλαβωμένων Ελλήνων, έχει πολλά να μας πεί και σήμερα, εποχή που όλοι μας θέλουν «ραγιάδες»…

         Η μνήμη του θα εορταστεί εφέτος με πανηγυρική Ιερά Αγρυπνία που θα τελεστεί την Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου, 9.30 – 00.15 το βράδυ, στο Ναό μας.

 

designed by: Κώστας Χριστοδούλου