Ζωντανή Μετάδοση

Ενισχύστε τον Ιερό μας Ναό

Храмът Св.Георги в Нигрита

Κατά την διάρκεια των διωγμών, που ήταν η μεγαλύτερη και ενδοξότερη περίοδος της Εκκλησίας, αναδείχθηκαν οι Μάρτυρες, που έδωσαν την ζωή τους για την αγάπη του Χριστού. Όταν τελείωσαν οι διωγμοί, τότε σταμάτησε το μαρτύριο των Χριστιανών, έπαυσε να χύνεται το αίμα τους, αλλά όμως τα μυστικά και αόρατα μαρτύρια δεν σταμάτησαν. Το μαρτυρικό πνεύμα της Εκκλησίας συνεχίσθηκε με την ζωή των Οσίων και Ασκητών ένας από τους πρώτους των οποίων είναι και ο Μέγας Αντώνιος.

Ο Άγιος Αντώνιος έζησε ασκητική και οσιακή ζωή, αγωνίσθηκε σε όλη του την ζωή σε ερήμους, σε σπήλαια για να εφαρμόσει τις εντολές του Χριστού και είχε οσιακά τέλη.

Εάν οι μάρτυρες αξιώθηκαν να χύσουν το αίμα τους και να δώσουν την ζωή τους για την δόξα του Χριστού και της Εκκλησίας, οι Όσιοι και Ασκητές που έζησαν σε περίοδο ειρήνης της Εκκλησίας απεδείχθησαν οι “μάρτυρες τη προαιρέσει”, κατά την έκφραση του Μεγάλου Αθανασίου. Αυτό σημαίνει ότι είχαν την αγιασμένη ζωή των μαρτύρων, είδαν τον Θεό και είχαν κοινωνία μαζί Του. Μπορεί να μην τους δόθηκε η ευκαιρία να μαρτυρήσουν, στην πραγματικότητα, όμως, έζησαν σε ολόκληρη την ζωή τους το επίπονο μαρτύριο του αγώνος για να υπερβούν τα πάθη και τον θάνατο που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, και να νικήσουν τον διάβολο και τις μεθοδείες του.

Όταν διαβάσει κανείς τον βίο του Μεγάλου Ανωνίου, που τον έγραψε ο στύλος της Ορθοδοξίας Μέγας Αθανάσιος, θα δη εκεί το πώς ο Μέγας Αντώνιος σε όλη του την ζωή υπέστη το πολυχρόνιο μαρτύριο εναντίον του διαβόλου και έζησε την δόξα της μαρτυρικής ζωής. Αυτό το βλέπει κανείς και όταν διαβάσει όλα τα Συναξάρια των Οσίων και Ασκητών, που καθημερινά εορτάζει η Εκκλησία.

Αυτήν την οσιότητα του αγίου Αντωνίου που την ακολούθησαν εκατομμύρια μοναχοί ανά τους αιώνες, πρέπει να έχουν όλοι οι Χριστιανοί ανεξαιρέτως, γι αυτό και λέγει ο Απόστολος Παύλος: “Βούλομαι ουν προσεύχεσθαι τους άνδρας εν παντί τόπω, επαίροντας οσίους χείρας χωρίς οργής και διαλογισμού”

Τόσο οι Μάρτυρες του αίματος, όσο και οι Μάρτυρες της συνειδήσεως όπως ο σήμερα τιμώμενος Μέγας Αντώνιος πρέπει να είναι τα πρότυπά μας. Αυτοί είναι τα μεγαλύτερα αδέλφια μας που αγωνίσθηκαν στον στίβο της ζωής, αυτοί είναι οι αληθινοί μαθητές του Χριστού. Και εμείς τώρα καθόμαστε στις κερκίδες αυτού του πνευματικού σταδίου και βλέπουμε τους αγώνες τους και θαυμάζουμε την καρτερία τους, την υπομονή τους, και την δύναμή τους, που ήταν δύναμη του Χριστού.

Πρέπει όμως και εμείς να μη στεκόμαστε στον θαυμασμό, αλλά να κατεβαίνουμε μέσα στο στάδιο για να αγωνισθούμε τον καλόν αγώνα της πίστεως, για να λάβουμε το στεφάνι της ζωής. Μπορεί να μην μπορούμε να κάνουμε την άσκηση του αγίου Αντωνίου και να πάμε στην έρημο, αλλά όλοι μπορούμε ξυπνώντας το πρωί να πούμε το «Πάτερ ημών» και να ζητήσουμε την βοήθεια και ευλογία του Θεού για την ημέρα που έρχεται. Όλοι μπορούμε να κάνουμε την προσευχή μας πριν το φαγητό, και το βράδυ το Απόδειπνο ζητώντας συγχώρεση από το Θεό για τις αμαρτίες τις ημέρας. Όλοι μπορούμε και πρέπει να διαβάζουμε κάθε μέρα ένα κομμάτι από την Αγία Γραφή, να εκκλησιαζόμαστε σε κάθε ευκαιρία, να εξομολογούμαστε και να κοινωνούμε συχνά.

Ο Θεός δεν ζητάει από εμάς τίποτα πάνω από τις δυνάμεις μας. Ζητάει να τον σκεφτόμαστε με πίστη κάθε μέρα και κάθε ώρα της ζωής μας και να νιώθουμε την παρουσία Του μέσα μας. Τηρώντας ένα μικρό πρόγραμμα πνευματικής ζωής, μέρα με τη μέρα και με τη χάρη του Θεού θα καταφέρουμε να αγαπήσουμε αληθινά τον Θεό, να νικήσουμε την αμαρτία  και να γίνουμε έτσι μιμητές των αγίων και γνήσιοι μαθητές του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.

designed by: Κώστας Χριστοδούλου