Ποιος είπε ότι οι Έλληνες νέοι υστερούν των Ευρωπαίων συνομηλίκων τους; Το ευρωβαρόμετρο απέδειξε ότι και η νεολαία της Ελλάδας ακολουθεί τα βήματα των Ευρωπαίων νέων, που έχουν την αντίστοιχη ηλικία. Και εδώ, όπως και στην Ευρώπη, οι νέοι έχουν τους ίδιους οραματισμούς, πιστεύουν στις ίδιες ιδέες-αξίες, επιδιώκουν τον ίδιο τρόπο ζωής. Με μικρές, βέβαια, παραλλαγές, εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να βρουν μια καλή δουλειά, να μπορούν να βγάζουν αρκετά λεφτά για να ζουν καλά. Αυτό, εκ πρώτης όψεως, δεν θα μπορούσε κανείς να το ψέξει. Γιατί λογικό είναι τα νέα παιδιά να ονειρεύονται μια άνετη ζωή, που θα τους επιτρέπει να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και να ζήσουν σαν άνθρωποι. Κανείς δεν θα μπορούσε να τους το αρνηθεί. Παρά ταύτα, διερωτάται κανείς αν τελικά οι νέοι μας πιστεύουν σε κάτι άλλο πιο σημαντικό και πιο σταθερό από το ιδεώδες του υλισμού και της κατανάλωσης. Αν θελήσει κανείς να ερευνήσει σε βάθος τις επιδιώξεις και κυρίως τα πιστεύματα των περισσότερων νέων, θα διαπιστώσει ότι η φαρέτρα τους είναι πολύ φτωχή σε αξίες πολιτισμού και αρχές ζωής. Το να θέλει κανείς να ζήσει καλά και να μην του λείπει τίποτα, θα ήταν ανεκτό και επιθυμητό αν συνδυαζόταν με ανώτερες και πνευματικές φιλοδοξίες. Αυτές οι τελευταίες θα τιθάσευαν τον άκρατο ατομικισμό και την υπαρξιακή υλοφροσύνη που δείχνει να χαρακτηρίζει την μεγάλη πλειοψηφία των νέων. Όταν όμως απουσιάζουν, τότε διαφαίνεται η πνευματική φτώχεια των παιδιών, που μεγαλώνουν σε έναν κόσμο έκπτωτης πνευματικότητας και ανερμάτιστου βίου. Σε τελευταία ανάλυση, η νεολαία θέλει να ζει μακριά από δεσμεύσεις ηθικές και φραγμούς, που η πίστη οριοθετεί, σε μια προσπάθεια να περιορίσει τον άνθρωπο στα πλαίσια της ανθρωπιάς και της ευθύνης. Και αυτό είναι δυσάρεστο… Όλα δείχνουν ότι οι επιδράσεις από έξω έχουν εισορμήσει και στην πατρίδα μας και πλήττουν την πιο ευαίσθητη ηλικία των ανώριμων νέων, που δεν έμαθαν ακόμη να αγωνίζονται για την ζωή. Τα βρήκαν όλα έτοιμα, τα απολαμβάνουν και δεν θέλουν να τα χάσουν. Όμως, με μια τέτοια λογική είναι βέβαιο ότι με μαθηματική ακρίβεια οδεύουν προς το χάος, που δημιουργεί μια κοινωνία χωρίς Θεό, χωρίς ιδανικά και χωρίς αρχές πολιτισμού.

Από ομιλία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου 8-2-2007

Δημοσιευθείσα σε ειδική έκδοση της εφημερίδος ¨ΤΟ ΠΑΡΟΝ¨